Μία κάπως διαφορετική Χριστουγεννιάτικη ιστορία

2019-12-24

Το φορτίο μου είναι βαρύ, είμαι εξαντλημένος. Αν και είμαι πολύ περήφανος για αυτό το φορτίο, τα πόδια μου τρέμουν και κάθε μυς του σώματός μου πονάει, καίει. Φοβάμαι ότι από στιγμή σε στιγμή θα σωριαστώ. Αλλά πρέπει να αντέξω, με χρειάζονται δυνατό. Τώρα περισσότερο από ποτέ.

Αφού διασχίσαμε την έρημο, εδώ και κάποιες ώρες είμαστε σε αυτήν την πόλη, ψάχνοντας για ένα καταφύγιο. Ο κύριός μου, ο Ιωσήφ, έχει χτυπήσει σχεδόν κάθε πόρτα, αλλά μάταια. Είναι αργά το βράδυ τώρα. Ένα παράξενο φως στον ουρανό δίνει ένα όμορφο χρώμα σε όλα τα πράγματα γύρω. Νομίζω ότι αυτό το φως, με ένα μαγικό τρόπο, με γεμίζει με μεγάλη δύναμη. Νιώθω πως χωρίς τη βοήθειά του θα είχα καταρρεύσει ήδη.

Έχουμε φθάσει στην άκρη της πόλης. Αυτό είναι ίσως το μόνο σπίτι που έχει μείνει. Η τελευταία μας ελπίδα. Βλέπω ότι ο κύριος Ιωσήφ στέκεται στην πόρτα. Η καρδιά μου κτυπά τρελά. Προσεύχομαι μέσα μου, "σε παρακαλώ Μητέρα όλων των πραγμάτων, βοήθησέ μας!" Η κυρία μου είναι ήρεμη, αν και ξέρω ότι πονά. Γυρίζω το κεφάλι μου και βλέπω ότι έχει τα μάτια της κλειστά. Αισθάνομαι ότι και αυτή προσεύχεται.

Ένας άνδρας ανοίγει την πόρτα. Ο κύριος Ιωσήφ δείχνει προς εμάς, προσπαθώντας να εξηγήσει την κατάστασή μας. Ο άνδρας μας κοιτάζει. Λέει κάτι στον Ιωσήφ, και τώρα ο κύριος έρχεται βιαστικά πίσω σε μας. Χαμογελάει! Σε ευχαριστώ, Μητέρα, τα βάσανά μας τελειώνουν.

Ακολουθούμε τον καλό άνθρωπο. Μας κατευθύνει σε ένα μέρος έξω από την πόλη. Μαζεύω όλη μου τη δύναμη, όση μου έχει απομείνει, προσπαθώντας να κάνω τα τρεμάμενα πόδια μου να συνεχίσουν να περπατούν. Ξέρω ότι είμαστε κοντά τώρα, με έναν περίεργο τρόπο, το αισθάνομαι.

Ο καλός άνθρωπος σταματά μπροστά στην είσοδο μιας σπηλιάς. Μιλάει σε έναν άνδρα που στεκόταν εκεί και στη συνέχεια λέει στον κύριο Ιωσήφ "μείνετε εδώ για τη νύχτα". Ο Ιωσήφ υποκλίνεται στον καλό άνθρωπο λέγοντάς του λόγια ευγνωμοσύνης. Προσπαθεί να του δώσει κάποια χρήματα, αλλά ο άνθρωπος λέει ένα αυστηρό "όχι" και φεύγει.

Ο άλλος άνθρωπος και ο κύριος Ιωσήφ βοηθούν την κυρία μου να πάει στη σπηλιά. Μετά από λίγο, έρχεται πίσω σε μένα. Με αγκαλιάζει και λέει:

"Τα καταφέραμε, αγόρι μου! Σε ευχαριστώ για το θάρρος και το κουράγιο σου!"

Είμαι χαρούμενος και του το δείχνω με τον τρόπο μου. Παίρνει το υπόλοιπο φορτίο μου και μπαίνει ξανά στο σπήλαιο. Ω, Μητέρα, είμαι ανακουφισμένος τώρα! Νιώθω σαν φτερό. Μπορώ να ξεκουραστώ.

***

Κλείνω τα μάτια μου και αμέσως κοιμάμαι. Ένα γλυκό όνειρο κάνει την καρδιά μου να τρέμει από χαρά. Βλέπω τη μητέρα μου. Δεν την έχω δει, μου φαίνεται, για αιώνες. Τρέχω σε αυτήν κι εκείνη σε μένα.

"Ω, μητέρα, πόσο χαρούμενος είμαι που σε βλέπω ξανά!"

"Και εγώ είμαι πολύ χαρούμενη, αγαπημένο μου αγόρι, και είμαι τόσο περήφανη για σένα. Όλοι οι πρόγονοί σου είναι υπερήφανοι για την σπουδαία αποστολή σου. Η Αγάπη σε επέλεξε να υπηρετήσεις τον Υιό της!"

***

Το κλάμα ενός μωρού με ξυπνά. Είναι εδώ! Ένα λαμπρό φως βγαίνει από τη σπηλιά! Νομίζω ότι ακούω υπέροχη μουσική να κατεβαίνει από τον ουρανό! Το κλάμα σταματά και το φως γίνεται πιο δυνατό. Προσεύχομαι! Προσεύχομαι με λόγια ευγνωμοσύνης στη Μητέρα Αγάπη, που έστειλε τον Υιό της σε εμάς.

Βλέπω ότι ο κύριος Ιωσήφ έρχεται προς μένα. Μου χαϊδεύει το κεφάλι μου και ψιθυρίζει:

«Έλα, θέλει να σε δει».

Τα πόδια μου τρέμουν ξανά, αλλά τώρα όχι λόγω της κούρασης! Ακολουθώ τον κύριο και μπαίνουμε στο σπήλαιο.

***

Είναι εδώ, μπροστά στα εκστασιασμένα μάτια μου. Είναι ξαπλωμένος σε μια φάτνη! Ο Βασιλιάς βρίσκεται σε μια ταπεινή φάτνη! Γύρω Του μια αγελάδα, ένα βόδι, τρία πρόβατα και μια κατσίκα! Τον ζεσταίνουν με την αναπνοή τους. Η κυρία μου αναπαύεται δίπλα Του. Είναι εμφανώς εξαντλημένη, αλλά λάμπει κι εκείνη με ένα υπέροχο φως.

Γονατίζω δίπλα Του. Τεντώνει το χέρι Του και αγγίζει το μέτωπό μου. Ακούω τη φωνή του στο κεφάλι μου και στην καρδιά μου. Μου λέει:

"Σε ευχαριστώ, είμαι ευγνώμων για τη βοήθειά σου, χωρίς εσένα, δεν θα τα είχαμε καταφέρει. Όμως χρειάζομαι ακόμα τη βοήθειά σου. Σου ζητώ να με μεταφέρεις στην Αίγυπτο και να σώσεις τη ζωή μου. Θα είναι ένα δύσκολο και επικίνδυνο ταξίδι. Θα το κάνεις για μένα; "

Δεν μπορώ να πιστέψω αυτό που ακούω! Χωρίς δισταγμό, απαντώ:

"Είστε ευγνώμων σε μένα, Κύριέ μου;! Όχι, όχι! Εγώ είμαι ευγνώμων σε Σας. Ήρθατε να φέρετε την Αγάπη στην ανθρώπινη καρδιά ξανά. Οι άνθρωποι έχουν χαθεί στις σκιές και εσείς ήρθατε να διαδώσετε το Φως, να φέρετε ισορροπία σε αυτόν τον ταραγμένο πλανήτη. Η θυσία Σας θα μας σώσει όλους. Και βέβαια θα σας μεταφέρω, οπουδήποτε και αν θέλετε, ακόμα και στην άκρη της γης. Είμαι έτοιμος να δώσω τη ζωή μου για Εσάς αν χρειαστεί!

Μου χαμογελάει και τα λόγια Του ακούγονται σαν την πιο θεία μουσική στο κεφάλι μου και στην καρδιά μου:

"Με κουβάλησες στο πρώτο μου ταξίδι και είσαι έτοιμος να δώσεις τη ζωή σου για μένα, ξέρω ότι είσαι! Ευχαριστώ την ευγενή Καρδιά σου και έχω ένα μικρό δώρο για σένα. θέλω να το ξέρεις ότι τριάντα τρία χρόνια από τώρα, ο γιος σου θα με μεταφέρει στο τελευταίο μου ταξίδι στην Ιερουσαλήμ."

Το μυαλό μου κατακλύζεται από μια σκηνή. Ο Βασιλιάς της Αγάπης εισέρχεται θριαμβευτικά στην Ιερουσαλήμ καθισμένος στην πλάτη του γιου μου. Ταυτόχρονα, ο κόσμος βάζει τα ρούχα του στο έδαφος για να τον καλωσορίσει, τραγουδώντας "ευλογημένος αυτός που έρχεται στο όνομα του Κυρίου".

Αυτή τη στιγμή αυτής της μαγικής νύχτας είμαι ο πιο ευτυχισμένος γάιδαρος που έχει περπατήσει ποτέ στη Γη!



Όσοι δεν έχετε προμηθευτεί το βιβλίο μου «Παράξενες Μέρες» μπορείτε να το βρείτε:

  • Στην Αθηνά, στη Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα στα βιβλιοπωλεία Πολιτεία και Πρωτοπορία
  • Στον Αλμυρό στο φροντιστήριο ΠΡΙΣΜΑ και στο πρακτορείο εφημερίδων του Δημήτρη Βέτσικα
  • Στον Βόλο στο βιβλιοπωλείο "το κλου" , Ιάσονος και Αντωνοπούλου

On line παραγγελίες στις ιστοσελίδες των βιβλιοπωλείων Πολιτεία και Πρωτοπορία.

Για κάθε απορία, ερώτηση ή παραγγελία μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μου

  • στο email: arvanitisioannis99@yahoo.com
  • να αφήσει μήνυμα στο inbox στο face book (Sean Ireland)
  • σε ένα από τα τηλέφωνα 6974459481 και 6970258303.

Πρόσφατες δημοσιεύσεις

Η αγάπη ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κι αν δεν ταιριάζουν, τότε ευγενικά τα μεταμορφώνει ώστε να αγκαλιάσουν το ένα το άλλο!

Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου.Τα χειρότερα από αυτά είναι τα λάθη που έβλαψαν και προκάλεσαν πόνο σε άλλους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν ήταν πρόσωπα αγαπημένα ή όχι. Ο πόνος είναι ο ίδιος. Αυτές είναι οι πληγές που με πονάνε περισσότερο, οι πληγές που τα λάθη μου δημιούργησαν σε άλλους ανθρώπους.

Πλησιάζουμε. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Σε λίγο θα αντικρίσω ότι πιο σπουδαίο μπορούν να δουν τα μάτια ενός ανθρώπου. Νιώθω πως όλη μου τη ζωή ετοιμαζόμουν για αυτή τη στιγμή. Όλη μου η εκπαίδευση, η μελέτη, οι θυσίες, έγιναν με την ελπίδα της εκπλήρωσης αυτής της προφητείας. Και να που τώρα είμαι εδώ.

© 2021 Το blog του Ιωάννη Αρβανίτη. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode Cookies
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα!