Ο κόσμος μας δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς φως, γιατί το φως είναι η πρωταρχική πηγή ζωής. Τι υπέροχο μάθημα που έχει κρύψει το Σύμπαν σε αυτό... 

       Η επιστήμη μας λέει πως χωρίς το φως του Ήλιου δεν θα είχε υπάρξει ποτέ ζωή στον υπέροχο αυτόν πλανήτη. Καθημερινά τα φυτά μέσω της φωτοσύνθεσης εισάγουν ενέργεια στα οικοσυστήματα, ενεργεία απαραίτητη για την συνέχιση της ζωής όλων των οργανισμών. Όλοι μας χρειαζόμαστε τροφή και όλη η τροφή ξεκινά από τα φυτά.

Μα και η κίνηση όλων των στοιχείων και οι υπόλοιπες μορφές ενέργειας (όπως η φωτεινή, η αιολική, η υδροηλεκτρική, η ενέργεια βιομάζας) στηρίζονται στην ενέργεια αυτή. Ο άνεμος, η βροχή, το κλίμα και όλα τα υπέροχα που δομούν τον κόσμο μας, έχουν κινητήρια δύναμη το φως. Ακόμα και τα ορυκτά καύσιμα στα οποία έχουμε στηρίξει τον σύγχρονο πολιτισμό μας προέρχονται από αποθηκευμένη βιομάζα στην οποία η αρχική ενέργεια αποθηκεύτηκε μέσω της φωτοσύνθεσης. Ακόμα και στο πετρέλαιο η αποθηκευμένη ενέργεια είναι ηλιακή. Δηλαδή «αποταμιευμένο» φως.

Άρα το φως είναι ζωή! Για αυτό άλλωστε από τα πρώτα βήματά του, ο άνθρωπος θεοποίησε τον Ήλιο και αυτός κατέχει κυρίαρχη θέση σε όλες τις θρησκείες. Ήλιος ανίκητος! (Sol Invictus). 

   Αυτό όμως είναι μια εξωτερική εκδήλωση μιας πρωταρχικής εσωτερικής αληθείας. Η ουσία μας είναι το Φως. Είμαστε φτιαγμένοι από Φως και η ψυχή μας και το πνεύμα μας το αναζητούν συνέχεια. Γιατί μακριά από αυτό μαραζώνουν και πεθαίνουν όπως ένα φυτό που ζει συνέχεια στο σκοτάδι. Δεν υπάρχει ζωή μακριά από το Φως. Όσο κι αν προσπαθεί ο σύγχρονος άνθρωπος να ζήσει με αυτόν το τρόπο πιστεύοντας πως η υλη θα του προσφέρει ευτυχία δεν μπορεί να αποφύγει αυτή την εσωτερική ανάγκη για την καθαρότητα και την ευλογία του Φωτός. Ζούμε στο σκοτάδι και ζούμε δυστυχισμένοι.

    Όμως το Σύμπαν μέσα στην απέραντη αγάπη του, έχει βάλει μια «ασφάλεια» σε αυτό τον κίνδυνο να χαθούμε για πάντα στο σκοτάδι. Δεν έχει δημιουργήσει σκοτάδι, μόνο Φως. Το σκοτάδι δεν είναι αυθύπαρκτο, υπάρχει μόνο όσο απουσιάζει το Φως. Όταν εκείνο επιστρέψει το σκοτάδι χάνεται και η Ζωή ανθίζει ξανά. Ο Δημιουργός έχει κρύψει αυτό το υπέροχο μήνυμα σε κάθε αυγή, σε κάθε Άνοιξη.

   Μήπως ήρθε λοιπόν η ώρα και για την δική μας Άνοιξη, για την δική μας αυγή; Ας ανοίξουμε ξανά τα παράθυρα της ψυχής μας και ας γεμίσουμε την ζωή μας με Φως. Και τότε όλα τα πλάσματα του σκότους, οι φόβοι μας, τα πάθη μας, οι ένοχες μας και οι ψευδαισθήσεις μας θα χαθούν και το πνεύμα μας θα ανθίσει ξανά και θα μεγαλώσει δυνατό και θαυματουργό μέσα στην Αγάπη. Δεν θα έχουν καμία δύναμη πλέον πάνω μας αν επιλέξουμε το Φως. Αρκεί να το επιλέξουμε. Ας το κάνουμε λοιπόν. Ας ζήσουμε ξανά στο Φως. Αυτή άλλωστε είναι η φύση μας. Είμαστε πλάσματα του Φωτός. 

Είμαι Φως και στο Φως επιστρέφω...