Γνώση: μια περιπέτεια που πρέπει να ζήσεις

2017-10-24

Γνώση: ο δρόμος προς το Θεό-Εαυτό μας.

   Όταν στα εφηβικά μου χρόνια πήρα την απόφαση να σπουδάσω τις Φυσικές επιστήμες, το έκανα γιατί τότε θεωρούσα πως αυτός είναι ο πιο εύκολος δρόμος για να βρω την αλήθεια του Θεού μέσα στη δημιουργία Του. Σήμερα ευχαριστώ εκείνον τον καθαρό παιδικό μου εαυτό για εκείνη την επιλογή του, η οποία ευλόγησε τη μετέπειτα πορεία μου στην εσωτερική μου αναζήτηση.

   Μέσα από τις σπουδές μου κατανόησα ότι ο άνθρωπος είναι μια εικόνα του κόσμου γιατί δημιουργήθηκε από τους ίδιους νομούς που δημιούργησαν τον κόσμο, και φυσικά από τον ίδιο Δημιουργό. Συνειδητοποίησα πως η γνώση είναι «διπλής κατεύθυνσης». Αν ο άνθρωπος γνωρίσει και κατανοήσει τον εαυτό του θα κατανοήσει και ολόκληρο τον κόσμο και τους νόμους που τον δημιούργησαν, τον αναγεννούν και τον κυβερνούν. Αντίστροφα όσο ο άνθρωπος θα κατανοεί τον κόσμο και τους νόμους που τον διέπουν, τόσο θα πλησιάζει στην κατανόηση του εαυτού του και θα βρίσκει δρόμους για την ολοκλήρωση του. Και οι δυο δρόμοι αν τους βαδίσεις με αγάπη και χωρίς εγωισμό καταλήγουν στο ίδιο θαύμα. Την ενότητα των πάντων! Αυτή είναι άλλωστε και μια σημασία της Ερμητικής ρήσης «όπως επάνω έτσι και κάτω».

  Αυτός είναι ο λόγος που θεωρώ πως οι επιστήμες είναι τόσο ιερές όσο και οι θρησκείες. Για αυτό είναι σημαντικό για τον καθένα μας, να σπουδάσει σε όποιο πεδίο τον ευχαριστεί και να συνεχίζει τις σπουδές του αυτές μέχρι εκεί που μπορεί. Για αυτό η παιδεία είναι το μεγαλύτερο δείγμα του πολιτισμού και μια μεγάλη ελπίδα για την ανθρωπότητα.

  Όσο μαθαίνω τον κόσμο μέσα από οποιαδήποτε επιστήμη, μαθαίνω τον εαυτό μου και βαδίζω προς την πηγή του. Την πηγή του εαυτού μου που είναι η πηγή του κόσμου, ο Θεός Πατέρας-Δημιουργός.

Συνεχής

       Υπερφυσική

      Μεταφυσική

 Παρουσία

 Ανώτερης

      Νοημοσύνης 


Πρόσφατες δημοσιεύσεις 

Η αγάπη ενώνει όλα τα κομμάτια του παζλ. Κι αν δεν ταιριάζουν, τότε ευγενικά τα μεταμορφώνει ώστε να αγκαλιάσουν το ένα το άλλο!

Έχω κάνει πολλά λάθη στη ζωή μου.Τα χειρότερα από αυτά είναι τα λάθη που έβλαψαν και προκάλεσαν πόνο σε άλλους ανθρώπους. Δεν έχει σημασία αν ήταν πρόσωπα αγαπημένα ή όχι. Ο πόνος είναι ο ίδιος. Αυτές είναι οι πληγές που με πονάνε περισσότερο, οι πληγές που τα λάθη μου δημιούργησαν σε άλλους ανθρώπους.

Πλησιάζουμε. Η καρδιά μου πάει να σπάσει. Σε λίγο θα αντικρίσω ότι πιο σπουδαίο μπορούν να δουν τα μάτια ενός ανθρώπου. Νιώθω πως όλη μου τη ζωή ετοιμαζόμουν για αυτή τη στιγμή. Όλη μου η εκπαίδευση, η μελέτη, οι θυσίες, έγιναν με την ελπίδα της εκπλήρωσης αυτής της προφητείας. Και να που τώρα είμαι εδώ.

© 2021 Το blog του Ιωάννη Αρβανίτη. Διατηρούνται όλα τα δικαιώματα.
Υλοποιήθηκε από τη Webnode Cookies
Δημιουργήστε δωρεάν ιστοσελίδα!